Berrin
Admin
Mesaj Sayısı : 1220
Points : 2129
Kayıt tarihi : 23/04/09
Yaş : 63
Nerden : Gemlik
 | Konu: Aşk'ta gurur olmaz.  Cuma Haz. 26, 2009 6:46 am | |
|  Aşk'ta gurur olmaz. Aşkta gurur olmaz sevgili...
Uğruna çaba harcadığın ne kadar sevda varsa zaferlerinle birlikte at bir kenara, yenilgilerini göm bir mezara ve koş gel bana.
Geceleri gökyüzüne baktığında içinden geçirdiğin pişmanlıklarını, özlemini çektiğin yokluklarını, tenine saplanan sancılarını ve yakanı kurtaramadığın saplantılarını bırak bir rüzgarın hırçın kollarına ve koş gel bana.
Her acılı sevdadan yenik çıktığında üstüne abanan karanlıkları, içine dolan hıçkırıkları, ufkunda çırpınan yaralı kuş yığınlarını yolcu et, senin özlemini çekmediğin uzak bir ülkeye ve gel bana.
Yaşadığın her mağlubiyet, kalbini acıtan her bekleyiş, yollarına dizilen her engel yıkmasın seni; aksine yaşama daha sıkı tutunmana neden olsun.
Umutsuzluğa teslim olma kendinle başbaşa kaldığında.
Hayatın renklerini canlı tut, günün solgun ışıkları pencerenden içeri sızdığında.
Sonbaharın sararmış yapraklarına takılıp kalmasın düşlerin.
Ellerin boşlukta asılı durmasın.
Ağlamak istiyorsa gözlerin, yüreğin, bırak ağlasın.
Ağlasın yıllardır içine sinip kalmış olan sevgi.
Ağlasın yüzünü bile hatırlayamadığın sevgiliden arta kalan anılar.
Ağlasın uğruna her şeyini harcadığın, yollarında dimdik ayakta kalmaya çalıştığın ideallerinin geride bıraktığı kocaman boşluklar, o boşluklarda biriken bozbulanık sular...
Bırak ağlasın!
Aşkta gurur olmaz sevgili...
Aşkta gurur olmaz sevgili...
Ne kadar tüketmiş olsan da sevgini bir çırpıda, ne kadar harcamış olsan da bir vefasız uğruna onu, bekliyorum seni.
Bir yangından arta kalanlar değil benim beklentim.
Ya da aparatif bir şeyler yiyip kalkmak değil bu kurtlar sofrasından.
Sana istediğin sevgiyi de veremem belki; içindeki yangını söndüremem, yarana merhem olamam, susuz topraklarında bir çırpıda güller açtıramam, yeşertemem rengini yitirmiş düşlerini belki de...
Ama kalbimin kapılarını açabilirim sana, karanlıktan çıkıp aydınlık bir yolda yürüyebilirim seninle, tutunarak sana.
Hayatın farklı renklerini seçebiliriz belki birbirimizin gözlerinde.
Ellerimizle dokunabiliriz çiçeklere, çocukların saçlarını okşayabiliriz.
Ayaklarımızla toprağı hissedebiliriz.
İçimizi ısıtacak bir şarkı dinleyebiliriz; dalga seslerini, kuş cıvıltılarını duyabiliriz.
Ne kadar yaralı da olsan yapabilirsin, yapabiliriz.
Her karakışın arkasından baharda nasıl yeşillenebiliyorsa ağaçlar, dağ başlarında karın altından nasıl güne merhaba diyebiliyorsa kardelenler ve sürünerek, acı çekerek nasıl arşınlayabiliyorsak bu şehrin arka sokaklarını, düştüğümüz yerden kalkıp yolumuza devam edebiliriz.
Bir gülüş, bir seviş çekip çıkarabilir, kurtarabilir bizi bu saplanıp kaldığımız bataklıktan.
Yeniden başlayabiliriz seninle.
Başlangıcımızla, yeni başlangıçlara tohum olabiliriz.
Aşkta gurur olmaz sevgili...
Yeni bir aşka yelken açabiliriz.
Aşkta gurur olmaz sevgili...
İnsan düştüğünde aniden hayatın tozlu yollarında, fırtınalı bir denizde yalpaladığında, acıların içinde kaybolduğunu sanıp yolunu bulamadığında, hatıraların korkunç kıskacında tıkanıp kaldığında, sığınacağı bir liman olmalı.
Utanmadan başını göğsüne yaslayıp rahatça ağlayabileceği bir dostu olmalı.
Yıllarını harcadığı vefasızın arkasından bakarken, dimdik ayakta kalabilmesi için tutunacağı bir dal olmalı.
Geceleri gökyüzünde bir yıldızı olmalı insanın; yarınlara yeniden umut bağlayabileceği ya da var olan umutlarını kaybetmemesi için cesaretlenebileceği.
Bunun için gururumu bir yana bırakıyorum ben sevgili, sana olan aşkım için yeni açtığım defterin sayfalarında.
Yaşadığım acı terkedilişi, ölümden beter olan yokluğunda yaşadığım yalnızlığı, yıllar süren bekleyişimin bende açtığı yaraları, gururumu bir yana bırakıyorum sevgili.
Sen de bırak gururunu geçmişinin tozlu yollarında.
Sana yüreğini yeniden açmanın verdiği mutlulukla sarhoş olan yüreğimi, bırakma ıssız bir çölün ortasında.
Aşk, hiç kolay değil inan.
Ve aşkta gurur olmaz sevgili... | |
|
