hikayeler ve şiirler

MELEĞİN ADI

Bir zamanlar dünyaya gelmeye hazırlanan bir bebek varmış.
Bir gün Allah’a sormuş:
Allah’ım beni yarın dünyaya gödereceğini söylediler.
Fakat o kadar küçük ve güçsüzüm ki, orada nasıl yaşayacağım?
Tüm meleklerin arasından senin için bir tanesini seçtim.
O seni bekliyor olacak ve seni koruyacak.
Meleğin sana her gün şarkı söyleyecek ve gülümseyecek.
Böylece sen onun sevgisini hissedecek ve mutlu olacaksın.
Pekiii…
İnsanlar bana bir şeyler söylediklerinde, dillerini bilmeden nasıl anlaşacağım?
Meleğin sana dünyada duyabileceğin en güzel ve tatlı sözcükleri söyleyecek. Sana konuşmayı dikkatle ve sevgiyle öğretecek.
Peki Allah’ım, ben seninle konuşmak istesem ne yapacağım?
Meleğin sana ellerini açarak bana dua etmeyi de öğretecek.
Dünyada kötü adamlar olduğunu duydum, beni kim koruyacak?
Meleğin seni hayatı pahasına dahi olsa, seni koruyacak.
Fakat ben, seni bir daha göremeyeceğim için çok üzgünüm.
Meleğin sürekli sana benden söz edecek. Ve bana gelmenin yollarını sana öğretecek.
O sırada Cennette bir sessizlik olur ve dünyanın sesleri cennete kadar ulaşır. Bebek gitmek üzere olduğunu anlar ve son bir soru daha sorar.

Allah’ım eğer şimdi gitmek üzereysem lütfen çabuk söyle, Benim meleğimin adı ne?
Meleğinin adının öemi yok yavrum.
Sen onu ANNE diyerek çağıracaksın



Anne

Kan ter içinde gece
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Düşmüşüm kucağına, bu yara sıcak ana



Anne

Nice zorluklarla doğurdun beni
Canından can katıp yoğurdun beni
Anne şefkatiyle çağırdın beni
Ben hakkını nasıl öderim anne?

İki yıl süt verip beni besletin
Uyumadın gece gündüz sesledin
Temiz tuttun, beşiğimi süsledin
Ben hakkını nasıl öderim anne?

Kol ve dizlerinde beni salladın
Kendini harcadın beni kolladın
Hastalandım baş ucumda ağladın
Ben hakkını nasıl öderim anne?

Benim için nice dertlere girdin
Sallar iken yavrum büyüsün derdin
Kendin hep aç kaldın bana yedirdin
Ben hakkını nasıl öderim anne?

Yetiştirdin beni okula gittim
Çok nazlı büyüdüm, haylazlık ettim
Hep seni üzerdim bitmezdi dertim
Ben hakkını nasıl öderim anne?

Üstüme titrerdin toz kondurmazdın
Kendin çalışırdın beni yormazdın
Her zaman okşardın asla vurmazdın
Ben hakkını nasıl öderim anne?


Kalbini kırdıysam insan fıtratı
Eğer affetmezsen beni
Ben geçemem kıldan ince sıratı
Ben hakkını nasıl öderim anne?

Anneme Mektup



Minicik bir bebektim büyüttün anne
Küçücük bir fidandım yeşerttin anne
Mekteplerde okuttun eğittin anne
Gözlerin hiç açıkta kalmasın anne



Hayat çok zor olsa da ne yazar anne
Gözyaşın rahmetiyle ferahım anne
Meşakkatli çileli anımda anne
Duaların yanımda bilesin anne



Kimi görsem annesi yanında anne
İşte o zaman bağrım dağlanır anne
Tek güçlüğüm ayrılık yanarım anne
Geceler sessiz sensiz ağlarım anne



Ömür su gibi hızla akıyor anne
Ak düştü saça vade bitiyor anne
Ak alınla başı dik evladın anne
Ak atla bir gün gelir yanına anne




SENİ ANNE OLUNCA ANLADIM ANNE

İçimde ki ilk kıpırtılar,
Gitgide büyüyen bir mucize.
O büyük günü bekledikçe,
Seni; anne olunca anladım, anne.

Öyle bir sevgi ki, anlatılamaz.
Öyle bir endişe ki, durdurulamaz.
Öyle bir fedakarlık ki, karşılanamaz.
Seni; anne olunca anladım, anne.

O yemezse, yiyemezsin.
O gülmezse, gülemezsin.
O sevmezse, küsemezsin.
Seni; anne olunca anladım, anne.

Onun başarısı, gururundur.
Onun üzüntüsü, hüznündür.
Onun yokluğu, sonundur.
Seni; anne olunca anladım, anne.

Yaşama sevincin, beklentindir.
Duaların hep onunladır.
Karşılık beklenmeyen tek sevgidir.
Seni; anne olunca anladım, ANNE